In oktober arriveerde een groep asielzoekende minderjarige jongens in het GR8-hotel te Bodegraven, waar zij drie maanden verbleven voor opvang. Recentelijk heeft het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers [COA] laten weten dat zij Bodegraven weer hebben verlaten. In die periode hebben veel vrijwilligers, ondernemers en instanties uit onze gemeente hun hulp aangeboden, rond onder meer kleding, activiteiten en toiletartikelen. Kort na de sluiting heeft het COA opnieuw besloten de locatie te openen. De instroom van asielzoekers is hoog, en er zijn nog veel minderjarige jongeren die een plek nodig hebben. De gemeente en het GR8-hotel hebben laten weten hier graag opnieuw aan mee te werken: sinds afgelopen zondag worden er weer minderjarige vluchtelingen opgevangen in hetzelfde hotel. De vrijwilligers hebben eveneens gemeld dat zij opnieuw klaarstaan voor de vluchtelingen.
Entertainen, sporten, Nederlandse taal- en verkeersles en betrokken lokale ondernemers: “de vrijwilligers staan in de startblokken om de nieuwe groep op te vangen.” aldus Annemiek Oskam, actief vrijwilliger. “Nu is het kijken: wat is nodig voor de tweede groep?”
‘Ze komen met niks’
De komst van de voorgaande groep minderjarige vluchtelingen maakt wat los. “Mensen realiseren echt niet dat de jongens met niks komen. Ze zijn veertien, vijftien, en allemaal mager.” Dat leidde tot een grootschalig aanbod van hulp uit het dorp. Hoe het was om samen te werken met zoveel Bodegraven-Reeuwijkers? “Ja, super. Wij mogen onwijs trots zijn op onze gemeente dat heel veel vrijwilligers opstaan. Of het nou is om te komen helpen, om te komen sporten, dat er gepensioneerde leraren en leraressen les komen geven, of dat mensen uit de culturele hoek komen om met de jongens te schilderen. Het is zo onwijs mooi. Maar wat ik het allermooiste vond is dat heel Bodegraven opstond voor kleding, dat mensen dat netjes gewassen hebben, en op maat hebben gelegd. Die kinderen hebben nu weer een garderobe. Want ze hadden niks, echt niks.”
Hartverwarmend
Hoe de voorgaande groep vluchtelingen reageerde op alle hulp? “Die jongens zijn harstikke dankbaar dat ze hier zo gastvrij worden ontvangen, dat ze in de sporthal mogen voetballen, en dat Nederlandse jongens mee voetballen. Dat is zo gaaf. Ik vind het heel mooi dat wij zo’n gemeente hebben, echt waar. Er was ook een ondernemer, importeur van een groot sportmerk. Die heeft gezorgd dat alle kinderen een eigen trainingspak hebben. Dat is hartverwarmend.”
Iedereen werkt samen
“Wat ik het leukste van de samenwerking vond en vind is dat het niet uitmaakt of je Protestants bent, Hervormd, Islamitisch, of Katholiek; iedereen werkt samen.” Ze noemt vrijwilligers van De Zon die spelletjes deden met de kinderen, bingo op de zondag en “ook onze lokale supermarkten hebben hun steentje bijgedragen. Toen heb ik met mijn buurvrouw zestig toilettasjes gemaakt met tandenborstels, deodorant, gel.” Ook andere lokale organisaties dragen bij: een echt hoogtepunt bleek de proefles bij de brandweer.
Waarom is de betrokkenheid in Bodegraven-Reeuwijk zo groot? “Omdat we een dorp zijn. In een dorp let je op elkaar, je groet elkaar, je zorgt voor elkaar.”
Meehelpen? Klik hier.
Door: Anne van Schothorst
