Een lang gekoesterde wens ging op 9 januari in vervulling: de politie kwam langs op de verjaardag van Sil Klein (7) uit Driebruggen. Hij heeft een lastig jaar achter de rug wegens complicaties en ziekenhuisbezoeken rond zijn gezondheid en autisme. Zijn moeder, Lindsay de Bruijn: “Ik had niet aan Sil verteld dat ze kwamen. Hij hoopte het zo.”
Gek van auto’s
“Hij is van kleins af aan al gek van auto’s. Het liefst iets met licht zoals bij de brandweer, ambulance en politie. Dat vindt hij mooi. Net als de tractor-parade op de snelweg, toen is hij gaan kijken. Hij kan ook uren met een motor spelen, iets met wielen. Dingen die draaien en dicht kunnen zoals bij een auto, is voor hem erg interessant. Op de Opkikkerdag vorig jaar had Sil de mogelijkheid verschillende dromen te vervullen” rond het zien van dergelijke hulpdiensten, “wat geweldig was, maar één ding stond er niet tussen: de politie.”
Politie op verjaardagsbezoek
Lindsay: “Op een dag zaten Sil en ik in de auto naar school en hij zei: ‘mama, ik wil zo graag in de auto zitten van de politie. Weet je wat ik ga doen? Ik ga ze uitnodigen voor mijn verjaardag!’ Daar kwam hij zelf mee.” Zo geschiedde. Lindsay stuurde mailtje. “Ze waren heel erg enthousiast. Dat had ik nooit verwacht.” Een agent uit Gouda kwam met een politieauto langs op de verjaardag van Sil. Lindsay: “Sil schoof eerst naar mij toe en zei: ‘wat is dit?’ Toen kreeg hij een glimlach van hier tot gunter. Hij pakte de agent vast en vroeg: ‘mag ik bij jou in de auto?’ Toen zijn ze een rondje gaan rijden.” Sil mocht ook een kogelvrij vest aan. Verder kregen ze een rondleiding in de politieauto zelf. Sil was nieuwsgierig: “Hij vroeg over de meldkamer, ‘hoe bel je met elkaar?’ Dat vond hij wel echt interessant.” Als afsluiter heeft hij nog drie “supermooie cadeautjes gekregen.”
Hectisch jaar
“Het was voor hem een heel hectisch jaar.” aldus Lindsay over Sil. “Dit, door verschillende ziekenhuisbezoeken – dan voor darmproblemen, en dan voor nabloedingen door een kleine ingreep. Ondanks dat blijft Sil altijd vrolijk, wat er ook gebeurt. Midden in de nacht bloeden? ‘Dat geeft toch niet, dan gaan we toch gewoon naar het ziekenhuis?’ zegt hij dan. Elk kind zou in paniek raken. Sil niet. Iedereen die hem kent wordt vrolijk, hij is altijd aanwezig, positief, en ontzettend lief. Dit is mijn kind, daar geniet ik van.”
Foto’s: Iris Vos
Door: Anne van Schothorst
