Willemijn May is twintig jaar oud, geboren en getogen in Bodegraven en heeft een vast doel voor ogen: muziek maken. Dit is al zo van jongs af aan. Zo bracht ze op haar vijftiende haar eerste single ‘Fire’ uit, en met succes. Ze werd uitgenodigd bij radiostations en ze trad op. Ook was ze Radio 2 Talent 2014. Nu heeft ze met de Zweedse DJ Mike Perry, bekend van onder andere het lied ‘The Ocean’, samen een nummer uitgebracht: ‘Don’t Hide’.
Willemijn May, haar artiestennaam omdat ze in mei geboren is, was altijd al bezig met creëren en schrijven. ‘Ik was altijd bezig met mijn eigen verhaaltjes, ik leefde bijna in mijn eigen verhaaltje’ zegt ze. Ze studeert niet, ze heeft besloten zich volledig op muziek te richten. Haar bekendheid kwam voor een groot deel op na haar liedje ‘Fire’. Ze kwam veel op de radio en kreeg er veel fans bij. Toen ze het lied bij de Horizontoer op haar vijftiende live uitvoerde dacht ze: ‘Oké, dit is wel heel erg gaaf. Als dit het gevoel is dat je er van krijgt dan moet ik dit wel blijven doen’. Later heeft ze meer liedjes met succes uitgebracht, zoals ‘Paper Planes’ en ‘Make Believe’.
Onlangs is haar nieuwste single uitgekomen: ‘Don’t Hide’. Dit heeft ze in samenwerking gedaan met de bekende Mike Perry uit Zweden.
Het liedje heeft een lange weg afgelegd voordat het uiteindelijk ‘Don’t Hide’ werd. Een jaar geleden is Willemijn naar Zweden afgereisd met mensen die ze via de site Vocalizr.com kende. Ze is toen gaan zitten met een producer die al een soort akkoordenidee had. Dit inspireerde Willemijn en ze is er op gaan schrijven. Dit ging erg snel; ‘We hebben er een middagje aan besteed en toen was het er wel’ zegt ze.
“Hij zei dat hij ontzettend blij en trots was met deze plaat”
Maar hoe heeft ze deze bekende DJ dan leren kennen die het lied heeft omgemixt tot het populaire nummer ‘Don’t Hide’? ‘Ik heb hem zelf niet ontmoet, maar inmiddels heb ik wel contact met hem.’ Het liedje ‘Don’t Hide’, dat Willemijn een jaar geleden in Zweden heeft geschreven, heette oorspronkelijk ‘Say So’. Twee maanden geleden, in mei, was Willemijn in contact met een uitgever en daar heeft ze alle liedjes die ze had geschreven neergelegd. Toen is het in Zweden geschreven liedje bij Mike Perry gepitched en zijn team reageerde erg enthousiast. Hij ging er mee aan de slag en daar ontstond uiteindelijk het lied ‘Don’t Hide’, met ook de stem van Willemijn. In juni was het dan eindelijk zo ver; het liedje kwam uit. Inmiddels heeft het lied meer dan een miljoen streams op Spotify. Op de chat heeft ze Mike Perry gesproken. ‘Hij zei dat hij ontzettend blij en trots was met deze plaat, dat is wel heel fijn om nog te horen’ zegt Willemijn. ‘Hij heeft ook gezegd dat er een kans is dat ik nog een keer voor hem mag schrijven’, zegt ze.
Op welk liedje ze het meest trots is? ‘Ik denk dat dat nog niet uit is’, zegt ze na even denken. ‘Iedere keer dat je iets uitbrengt heb je alweer iets nieuws geschreven. Zegt ze. ‘Op Don’t Hide ben ik erg trots omdat het nu al zo’n vlucht neemt’, voegt ze er aan toe.
Eerst schreef Willemijn vooral erg rustige liedjes, nu de laatste tijd is dit vooral elektronische pop muziek. ‘Ik ben op mijn vijftiende begonnen, nu ben ik twintig. Je maakt tussen die leeftijden een ontwikkeling mee waar je U tegen zegt. Dit is in mijn muziek ook zo gegaan’, legt Willemijn uit. ‘Ik ben in mijn zijn en in mijn muziek aan het ontwikkelen. Ik denk dat ik nu een beetje de stijl voor mezelf heb gevonden waar ik mee door wil gaan’, zegt ze.
“your loss, ik ga deze carrière van de grond krijgen en het gaat me gewoon lukken”
Ook heeft Willemijn een mindere tijd gekend. Zo had ze nadat het album ‘Chapter 18’ uitkwam het gevoel dat ze er een soort overheen gegroeid was. Op het nummer ‘Closest Stranger’, met meer dan één miljoen streams, is ze wel trots, maar toen het uitkwam voelde ze alsof het niet zo meer bij haar paste. Ze was toen achttien jaar oud en ze is gaan zoeken wat ze nu wilde. Ze heeft auditie gedaan bij het conservatorium in Amsterdam. Hier is ze afgewezen. Op dat moment dacht ze: ‘Weet je, your loss, ik ga deze carrière van de grond krijgen en het gaat me gewoon lukken. Dat dan een jaar later ‘Don’t Hide’ uit komt is wel echt heel tof’, zegt ze.
Ze gaat commerciëel te werk, ‘er moet gewoon iets staan’, zegt ze, hier werkt ze hard voor. Ze heeft zo’n drie keer in de week schrijfsessies met verschillende artiesten. Bij een sessie gaat ze liedjes schrijven met die artiesten. Als ze een opdracht krijgt voor een topline (de tekst en de melodie die op een DJ-track komt), schrijft ze deze wel helemaal zelf.
Haar inspiratie voor liedjes komt voort uit ‘niet teveel nadenken en het gewoon laten gaan, dan komen ineens al die heartbreaks vanzelf naar boven’, zegt ze. Ook neemt ze onbewust vaak iets van haar eigen leven mee in haar liedjes. Maar niet altijd, soms schrijft ze iets wat niet per se betrekking op haarzelf heeft. ‘Ik schrijf soms zoveel dat ik niet altijd meer kan schrijven vanuit mijn eigen ervaring, maar dat maakt het niet minder romantisch’, zegt ze. Aan het einde van een sessie is ze toch altijd trots op het liedje dat er is neergezet.
Wat wij nog meer kunnen verwachten van Willemijn? ‘Veel.’ zegt ze. ‘Ik ben met heel veel dingen bezig, ik ben veel aan het schrijven, dus ik hoop dat er zo veel mogelijk uitkomt, ook voor andere artiesten, zo snel mogelijk. Ook hoop ik dat ik dit soort samenwerkingen als die met Mike Perry vaker mag doen. Ik kan in ieder geval beloven dat er nog heel veel toffe dingen aan komen’, zegt ze. ‘Ik blijf gewoon doorgaan’, voegt ze er aan toe. Ook heeft ze dromen om internationaal door te breken en live op te treden. ‘Maar op dit moment ben ik gefocussed op veel verschillende muziekstijlen, schrijven, het maken van toplines en vooral veel samenwerken met DJ’s, artiesten en producers met veel schrijfsessies’, zegt Willemijn.
Wat ook leuk is: Willemijn geeft les! Ze is zangcoach voor mensen van alle leeftijden.
Ben je geïnteresseerd in zangles van Willemijn May?
Stuur dan een berichtje naar: info@willemijnmay.nl
Het heet: Discover Your Voice
Het leuke is: je kunt ook opnemen in een studio in Bodegraven!
Geschreven door: Anne van Schothorst
