Ze zitten naast elkaar, vader en zoon. Vrijdag 17 januari heeft Jan Plugge samen met zijn vrouw Gisela na ruim 30 jaar afscheid genomen van de tandartspraktijk aan de Goudplevier. Ingward Plugge neemt de praktijk over en zet het werk voort. “Mensen vonden het fijn dat ze ‘doei’ konden zeggen. Ze praten al meer dan 30 jaar met iemand over meer dan alleen tanden”, vertelt Ingward.
“Het afscheid was leuk, het was goed, er zijn 250 mensen geweest. De reacties waren tweeledig: ‘het is jammer dat je gaat’, maar ook ‘we zijn blij dat je zoon het overneemt’, aldus Jan Plugge. Hij kijkt even opzij. Hij denkt aan de vele patiënten die hij heeft behandeld aan de Goudplevier, sommigen al vanaf het eerste uur.
Geen spijt
Een hoogtepunt uit zijn loopbaan? Hij denkt even. “Ik denk dat het de beslissing geweest is om voor dit vak te kiezen.” Jan Plugge legt uit hoe hij op het punt stond om voor geneeskunde te kiezen toen hij studeerde, maar na een gesprek met een huisarts uiteindelijk toch voor tandheelkunde heeft gekozen. “Ik heb er nooit spijt van gehad. Dat heeft zich bewezen in mijn gevoel en werk. We hebben die jaren met zoveel plezier gewerkt en we hebben weinig dagen gehad dat het niet werkte.”
Jan herinnert zich een reactie van een patiënt die haar man verloren heeft in korte tijd. Plugge vertelt over hoe hij destijds bij haar langs ging nadat hij de mail las waarin stond dat het niet goed ging. “Doordat je mensen persoonlijk kent wegen dingen als afscheid nemen heel zwaar.” De vrouw vertelde dat Plugge en zijn vrouw de eersten waren die bij haar op de stoep stonden om een knuffel te geven. “Dan kun je denken; daar ben ik geen tandarts voor geworden, maar het geeft aan hoe de verhouding tussen mensen kan zijn. Het is voor meer dan alleen een tand of kies die kapot is. Je ziet iemand niet als een product maar als een mens.”
Persoonlijk
Dit persoonlijke aspect valt op. Plugge weet dan ook veel anekdotes te vertellen van alle verschillende mensen die hij in zijn tandartsstoel heeft gehad. Ingward heeft de reorganisatie van de praktijk geleid en probeert om dit persoonlijke aspect zo veel mogelijk te behouden. “Mensen kozen bewust voor deze praktijk wegens de persoonlijke sfeer” aldus Ingward. “Ik wil door met het beste van allebei, orde en professionaliteit, maar ook het persoonlijke. Ik vind het leuk om te managen en de groei te zien. Het was in het begin wel spannend, ‘kan ik dit zo doorzetten en de standaard houden?’ Maar ik herken veel eigenschappen van mijn vader bij mijzelf, gelukkig.”
Dat ik die kant van hen nog heel dichtbij heb mogen meemaken was heel waardevol, daar heb ik ook van genoten
Meeleven
Dat mensen ook meeleven met de tandartsfamilie zelf was te zien aan de vele kaartjes en steunbetuigingen die ze kregen toen Gisela, vrouw van Jan en moeder van Ingward, een ernstige diagnose kreeg. “Je ziet dat mensen daarmee begaan zijn en hopen dat het goed komt.” vertelt Ingward. “We hebben veel steun ontvangen, de praktijk zat vol”, voegt Jan toe. Inmiddels is Gisela weer aan het werk, en de afgelopen tijd heeft Ingward meegedraaid in de praktijk van zijn vader en moeder. “Wat ik het laatste jaar heel erg gewaardeerd heb is het samenwerken met mijn ouders. Dat ik die kant van hen nog heel dichtbij heb mogen meemaken was heel waardevol, daar heb ik ook van genoten. Nu doe ik het twee weken zonder mijn vader, en denk ik ‘oh ja, nu zit hij er niet.’ Dat is wel even wennen. We gaan echt verder.” vertelt Ingward.
Behandelen buiten de praktijk
Jan Plugge stopt niet helemaal met zijn werk als tandarts. Hij gaat door met zijn bezigheden buiten de praktijk. Zo zal hij nogsteeds naar Brazilië gaan om mensen in sloppenwijken gratis te behandelen, zoals hij al meer dan 30 jaar doet. Ook gaat hij maandelijks als tandarts aan het werk in klinieken om mensen in Nederland te helpen die een tandartsbehandeling niet kunnen betalen.
Door: Anne van Schothorst